1 augustus: San Luis Obispo

Even een ontbijtje en dan de stad (San Francisco) uit op pad naar onze volgende tussenstop, San Luis Obispo, voordat we door naar LA rijden.
Een mooie rit.  Zo nu en dan rijd je door kust dorpen en heb je uitzicht op de witte stranden, het heldere blauwe zeewater en de rijen met toren hoge palmbomen. Je kunt er ook voor kiezen om de hele rit langs de kust te doen maar dan ben je meer dan 8 uur onderweg. Volgende keer maar.
We zitten aan de rand van het dorp in een totaal gerenoveerde Holiday Inn Expres met zwembad. Drie keer raden: voordat wij onze koffers hadden neer gezet lagen de kinderen al in het zwembad. Met 32 graden en bijna de hele dag in de auto gezeten te hebben een welkome verfrissing.

Klaar met badderen. Ik vraag bij de receptie of er iets van een centrum is waar we wat kunnen gaan eten. Ze is hier geboren en getogen dus als iemand het zou moeten weten is zij het wel, hoop ik. Maar de ervaring van de afgelopen plekken van deze grootte was er eigenlijk niets te beleven.
Natuurlijk, heel leuk centrum was het antwoord.

 

29, 30 + 31 juli: San Francisco

Van de warmte naar de kou. Je verwacht het niet maar San Francisco is het veel koeler dan de plekken waar we tot dus ver zijn geweest. 13 graden  Celsius. San Francisco is omsloten aan 3 kanten met oceaan en de stroom met koel water komt vanuit Alaska.

De rit naar San Francisco gaat voornamelijk over snelwegen. Dus meters maken. Anders dan de dagen er voor. We doen er ook maar 2,5 uur over het ritje. We zijn in de middag in de stad. Kamers zijn nog niet klaar dus koffers bij de portier en de stad alvast in met een trui aan.

Ons hotel is een mooi hotel midden in de stad bij Union Square (Kimpton Sir Francis Drake). Even een kopje koffie drinken en plannen maken voor morgen.

In de avond na het het eten hebben we nog een wandeling gemaakt van 2 uur naar Pier 31. Vanuit hier kun je goed de Ocean Bay Bridge zien. De brug is helemaal met led lichtjes versiert, prachtig gezicht.

Dag 1 San Francisco:
Tickets voor the Hop-on Hop-off gekocht. De bus komt langs alle bezienswaardigheden die de stad rijk is. Onze gids is Gorden een geboren en getogen Franciscaan. En natuurlijk ook weer familie in Nederland. Katwijk en hij gaat er een maand naar toe dit jaar. E-mail adressen, telefoonnummers uitgewisseld. We gaan elkaar vast zien, volgens hem.
Leuk begin van de tour zou je zeggen. Tot het moment dat we bij halte 2 onze kaartjes werden gecontroleerd. Bleek dat we bij de verkeerde maatschappij waren in gestapt, er zijn er namelijk 4 maatschappijen die het zelfde doen en 3 daarvan lijken de bussen heel erg op elkaar. Logisch toch. Zo lief en mild Gorden was in het begin zo resoluut en streng wees hij ons de deur. Een vriend minder dus.

Goed. Eindelijk de goede bus. En in 2,5 uur gaan we helemaal rond en weten we waar we de nadruk op willen leggen, namelijk de Golden Gate Bridge en Sausolito (over de brug en dan naar rechts).
De Golden Gate Bridge ligt zo goed als helemaal in de wolken. Prachtig hoor maar als je boven in de dubbeldekker zit is het wel ongelooflijk koud. Gelukkig aan de overkant als we in het dorp Sausolito aankomen schijn de zon. Een klein dorpje in de heuvels aan zee met uitzicht op de skyline van San Francisco.  In het zuiden van het dorpje heb een meer alternatieve scene met allemaal woonboten in verschillende kleuren, dat is dan wel 20 minuten nog lopen vanuit het centrum.

Dag 2 San Francisco
Ook vandaag een beetje een druilerige dag. Het ticket van de bus is 24 uur geldig dus we hebben nog een paar uur om met de bus rond te rijden. Op naar het Golden Gate Park ten noorden van San Francisco. In dit park zijn een aantal attracties die we graag willen zien en we stoppen met de bus bij het  M.H. de Young Memorial Museum. Dit museum heeft een toren waar, als je op de bovenste verdieping staat, je over de hele stad kunt uit kijken. Toegang is gratis. Verder heb je in het noord westen van het park een kudde bizons en iets verder op een Hollandse windmolen. Kortom lopend een dag vullend programma.

Reis naar San Francisco? Kijk even op de site van American Vacation

28 juli: Mariposa

Vandaag maar een ritje van 215 kilometer. Van Mammoth Lake naar Mariposa door Yosemite National Park.

Tijdens onze vakantie wisten we al dat er bosbranden waren in Yosemite National Park. Dus het is even de vraag of we vandaag nog wel door het park heen kunnen. Want zelfs in Mariposa ruik en zie je dat er bosbranden zijn. Er hangt een blauw bruine sluier in de lucht.

Er worden een aantal wegen opgegeven die afgesloten zijn. Die info vindt je op de Nationale Parken Service site van de Amerikaans overheid (klik hier). Maar ook als je de route op Google Maps in geeft zie je dat de wegen zijn afgesloten.

De rit naar het park duurt ongeveer een half uurtje. Je begint dan je weg om hoog naar 9000 ft (2743 meter). Wat meteen opvalt is dat dit park weer helemaal anders is dan de parken die we tot dus ver hebben gezien. Je rijdt langs enorme gladde wit/grijze rots partijen die honderden meters de grond zijn uitgeduwd (met hier en daar een boompje.
Jammer genoeg zien we niet meer dan 200 meter voor ons, dus een groot deel van de schoonheid gaat aan ons voorbij. De rook van de bosbranden gooit roet in ons programma, omdat we van plan waren hier lekker te gaan wandelen. We moeten nog naar de entre van het park. De plek waar je je Nationale Parken Pas laat zien.

Aangekomen bij de slagbomen, krijgen we een update van de parkwachter van de wegen die open zijn. En er zijn er nogal wat afgesloten en precies die we nodig hebben om naar Mariposa. Park is wel open maar betekend veel omrijden. Wat wel duidelijk wordt is dat het Yosemite Park regelmatig wordt getroffen door bosbranden want er zijn zoveel stukken met verkoolde bossen waar de ondergrond al weer in volle bloei staat.
Uiteindelijk hebben we 8 uur gereden om bij ons hotel te komen in Mariposa. Niet vervelend want wat we hebben kunnen zien was werkelijk geweldig.

In de avond komen we aan in Mariposa. Klein dorp met 20 winkels en restaurantje. En uitvalt basis van alle helikopters die betrokken zijn bij het blussen van de branden in Yosemite National Park.

27 juli: Mammoth Lakes

Goed geslapen mede door de airco in de kamer. Normaal gesproken moeten er altijd ramen open maar bij 45 graden Celsius is dat geen optie. We zitten op de 17e verdieping van The Platinum Hotel. Niet op de Strip maar ongeveer 500 meter er vandaan. Prachtige plek. Keken over de hele stad. Heeft ook een ‘rooftop pool’.

Vandaag gaan we helemaal naar Mammoth Lakes. Om hier te komen moeten we door Death Valley. Dat klinkt erg droog. Las Vegas ligt ook al in de woestijn dus qua temperatuur zal er niet heel veel gaan veranderen. Eenmaal de stad uit heb je enorme uitgestrekte vlaktes met helemaal niets. Oh ja eigenlijk wel; zand, rotsen, vetplanten. Het is echt ongelooflijk dat planten er überhaupt kunnen groeien. Anders dan de voorgaande dagen, een prachtig landschap.

De weg die er doorheen rijdt is van asfalt en splinter nieuw. Houdt er rekening mee dat als je deze route gaat rijden dat je wel met een volle benzine tank gaat starten. Beetje vervelend als je in die weersomstandigheden stil komt te staan. Overigens is het niet dat er geen benzinestations zijn maar bij de benzine stations waar wij zijn gestopt accepteerde ze geen credit kaart. Verrassend toch?! Alleen debet kaarten en cash. Nou dat hadden we even niet mee.

 

Het landschap blijft onveranderd mooi. Trouwens ter hoogte van Tonopah ben je vrij dicht bij het bekende “Area 51”. Wij zijn er niet geweest omdat we onvoldoende tijd hadden maar als je er toch graag een ommetje voor wilt maken dan kun je het beste deze beschrijving volgen, klik hier. Op de weg door Death Valley National Park wordt je op een aantal plekken op een leuke manier aan Area 51 herinnerd.

Langzaam rijden we door de heuvels (nog steeds droog en weinig begroeiing) door naar meer de bergen. En het is zo frappant hoe snel het landschap veranderd. Want we komen uiteindelijk uit in een Skiresort. Althans in de winter dan. Mammoth Lake ligt op ruim 2300 meter. En de hoogte berg Mammoth Mountain is ruim 3400 meter hoog.

Onze Lodge staat aan de piste en geeft een prachtig uitzicht over het gebied. Wat wel op valt is dat er een bruin blauwe nevel hangt over bergen. We weten dat in Yosemite bosbranden heersen en dit zijn de gevolgen er van. Als je buiten staat kun je heel duidelijk de geur van bosbrand ruiken.

 

26 juli: Las Vegas

Vandaag vliegen we van Jackson naar Las Vegas met een tussenstop in Salt Lake City.

Het vliegveld van Jackson is klein en 17 munten rijden van het centrum. In de richting waar Grand Teton zo om bekend staat namelijk de enorme bergen in het park. Dus nog een keer dat mooie uitzicht maar nu als we op stijgen. Voor onze binnenlandse vlucht hoef je maar 1 uur van te voren in te checken en dan  alleen nog door een controle heen dus alles verloopt lekker snel.

De overstap op Salt Lake City (er zijn geen directe vluchten) verloopt goed maar we moesten wel rennen omdat we nog maar 20 minuten hadden om van de ene gate naar de andere te komen.

Nog eens 1 uur en 15 minuten vliegen en dan zijn we in Las Vegas. In tegenstelling tot de kaart van de vlucht (hierboven), vliegen we meer over de rechterkant naar Las Vegas, zelfs zover naar rechts dat we over de Grand Canyon vliegen. Dat is echt heel indrukwekkend om van die hoogte te kunnen zien.

De landing wordt ingezet en in de verte zie je de stad al. We landen paralel aan The Strip, dus met een snelheid van 150 kilometer komen alle hoge bijzondere gebouwen aan je voorbij (rechts zitten in het vliegtuig). Leuk gezicht.

Koffers ophalen en dan naar de auto. Maar op het moment dat we de terminal verlaten loop je echt tegen een warme muur aan. Beetje het zelfde gevoel als bij het open van de over die op 200 graden staat. Snel in de auto en airco aan.

Van het vliegveld naar ons hotel (The Platinum) in 15 minuten. Las Vegas is leuk, mooi, indrukwekkend en niet alleen in de nacht met alle lichtjes.

Ook naar Las Vegas? Kijk bij American Vacation voor een reisprogramma

25 juli: Jackson

Vandaag een dagje Jackson. En eigenlijk hadden we heel wat plannen om te zien en te doen maar het weer werkt niet mee. De afgelopen dagen hebben we  goed weer gehad, 32 tot 36 graden en strakke blauwe luchten. Ideaal weer voor als je lekker veel buiten wilt zijn.

We staan op en de regen tikt al tegen de ramen en niet zo’n klein beetje. Gelukkig heeft het The Mountain Lodge een indoor en outdoor zwembad. Dus dan maar een lekker dagje aan het zwembad.
Tussentijds zijn er wel droge periode maar te kort om er lekker op uit te gaan.

In de avond zijn we met de auto naar het dorp gereden en hebben heerlijk American pizza gegeten in een hout gestookte oven met jaren zeventig rock muziek op de achtergrond.

24 juli: Jackson

Gisteren was een dag vol met indrukken. Vandaag rijden we naar Jackson Hole (ook wel gewoon Jackson). Om hier te komen heb je 2 mogelijkheden. Via de snelweg, een ritje van 2,5 uur of weer door het westelijk deel van het park en minimaal 3,5 uur onderweg zijn. Die keuze was voor ons heel makkelijk., namelijk door het park. Op die manier kun je nog precies die bezienswaardigheden bekijken in Yellowstone Park die we gisteren hebben overgeslagen of nog een keer, maar dan iets langer, willen bekijken.

De weg gaat door Yellowstone naar Grand Teton National Park. Je rijdt door de bossen en komt uiteindelijk naar 5 uur rijden op een vlakte met enorme bergen. Bergen met besneeuwde toppen, heel grillig. Je kunt het goed vergelijken met de bergen in El Chalten (Patagonie).

Het stadje Jackson Hole is echt een modern western dorp. Veel houten gebouwen met veranda’s. Het enige wat er ontbreekt is zand in de straten ligt.
Het is er druk. Onze Lodge ligt net buiten het oude centrum, met uitzicht op de pistes. Want ook Jackson Hole is in de winter een skiresort.

23 juli: Yellowstone National Park

Yellowstone Park here we come. Het is een mooie dag. 36 graden. Vroeg op. Want het wordt een lang dag in het park. Om het park binnen te komen heb je een parken pas nodig die bij de ingang wordt gecontroleerd. Verschillende rijen maar de rij die het snelst gaat, is de rij met mensen die al een pas hebben gekocht. Natuurlijk kun je ter plekke aan de kassa een kaart kopen maar dan sta je lang in de rij.
Koop dus een dag van te voren bij het “Visitors Centre” een parkenpas, dat scheelt heel veel tijd met in de rij staan.

Door het park loopt een weg in de vorm van een acht. Het advies van de Park Ranger was of om vroeg te gaan of om juist laat op de dag te gaan. Hij doelde op de drukte in het park. Het zou handiger zijn om minimaal 2 dagen uit te trekken voor Yellowstone Park en dus 1 dag voor het zuidelijk rondje en 1 dag voor het noordelijke rondje. Maar ja, meer tijd dan 1 dag hebben we niet, dus moeten we de 8 in 1 dag doen.

Zodra we het park in rijden heb je niet direct het gevoel dat je in een super vulkaan rijdt. Eens in de 640.000 jaar barst de vulkaan uit. Gaan we niet meer mee maken, hoop ik. Knalt vast. Yellowstone Park is ook het oudste National Park van de wereld en staat op de  Werelderfgoedlijst van Unesco.

Nog geen 10 minuten in het park en de eerste tekenen van vulkanische activiteiten krijgen we te zien. Solfataren velden, borrelende modderpotjes, blauw groen water, kokende waterbaden, watervallen, honderden meters basalt formaties, kalk trappen, diepe ravijnen noem maar op, het houdt niet op.
Het is werkelijk een spektakel. En eigenlijk is het IJsland in het klein. Op 1 ding na dan, er lopen op IJsland geen beren, bizons, elanden, herten zo voor je auto langs. Want los van al de vulkanische activiteiten, heeft het park ook een enorme rijke wildlife.

Als ik 1 hoogtepuntje moet noemen, want eigenlijk is het de hele dag door een aaneenschakeling van hoogtepunten, is het wel Old Faithful. De geiser in Yellowstone Park die het hoogste spuit. Zeker 5 minuten langs spuit hij kokend water 50 tot 60 meter hoog. Iedere 1,5 uur gaat Old Faithful in de lucht, daar kun je dus redelijk je klok op gelijk zetten. Dat doen ze daar bij het “Visitors Centre” voor je. Wel zo makkelijk want in directe omgeving kun je prima nog een uur gaan wandelen van het ene hete potje naar het andere.

Het is een lange dag geweest, zeker 11 uur onderweg in het park. ’s Avonds gaan we een hapje eten bij een Spaans restaurant in West Yellowstone. Niet meteen mijn eerste keuze maar eenmaal binnen is de tent helemaal gevuld met Spanjaarden. Goed teken. Hebben heerlijk authentiek Spaans gegeten, een fantastische afsluiting van een geweldige dag.

Yellowstone heeft heel veel gelijkenissen met de natuur van IJsland. Inspiratie voor een reis naar IJsland vind je hier

 

 

20-23 juli: Portland-Pendleton-Boise-Yellowstone


De komende dagen rijden we via Pendleton en Boise (spreek uit als Boy-zie) naar Yellowstone.

De rit vanuit Portland in de ochtend begint veel belovend. Rechts van de Columbia River rijden we. Een prachtige brede rivier met zowel links als rechts hoge rots partijen overgroeid met bossen. 

Wat opvalt bij de verschillende tussenstops langs de route is dat het er best hard waait. De hoge rotsen werken klaarblijkelijk als een windtunnel want overal waar je kijkt zie je windmolenparken en wordt er veel aan watersport gedaan; kite surfen, windsurfen.

Binnen de eerst 3 uur rijden vanuit Portland heb je veel watervallen. De Multnomah Falls ligt direct aan de weg en is meer dan 200 meter hoog, nog even iets verder heb je Dry Creek Falls. Voor deze waterval moet je nog wel even een uurtje van de hoofdweg af maar is meer dan de moeite. Deze waterval lijkt als 2 druppels water op de Svartifoss op IJsland. Leuk om te zien en ook hier kun je dus goed de vulkanische sporen zien van vervlogen tijden. Want dat is waar we naar toe gaan Yellowstone Park. Een grote super vulkaan.
Hoe verder we rijden hoe vlakker het landschap wordt. Niet direct eentoniger maar wel anders. Uitgestrekte velden waar graan en mais wordt geteeld. Het is droog. Zo droog dat de velden bijna licht geven door de zon die er op schijnt. Na drie uur rijden maken we een tussenstop in Pendleton. Een hotel met een zwembad. Heerlijk om de rest van de middag aan het zwembad te liggen met 36 graden.

Volgende dag door naar Boise voor de volgende tussenstop. Ook nu weer 2,5 uur in de auto, het landschap blijft onveranderd. Ook nu in Boise en hotel met een zwembad.

Boise heeft een verrassend leuk centrum, oude industrieel gebouwen die zijn omgetoverd naar winkel of woonhuis, dus meer dan de moeite waard om hier rond te lopen en een hapje te gaan eten. Eigenlijk wat je in Seattle in het groot had heb je het hier in Boise in het klein.

Volgende ochtend gaan we op weg naar Yellowstone, onderweg maken we een stop om te picknicken.
We rijden er ongeveer 5 uur over voordat we in Yellowstone komen. Yellowstone is typisch bergdorp zoals bijvoorbeeld Jasper en Banff. Overal waar je kijkt zie je de natuur en bergen.

Yellowstone heeft 2 hoofdstraten en veel plekken hebben ze nog geen WiFi. Ook ons hotel. Wel WiFi maar het werkt voor geen meter.
In het drop heb je het “Visitors Centre”. Ga daar langs voordat je het park in gaat. Park Rangers geven je goed advies waar de afgelopen dagen het wild zich heeft opgehouden en de leuke verborgen plekken waar niet iedereen naar toe gaat. 

Hapje eten, lekker slapen en morgen door het park heen rijden. We kunnen niet wachten en zijn benieuwd wat we te zien krijgen.

19 juli: Portland

Vandaag een dagje Portland, ondanks dat het een relatief kleine stad is, is het wel een gezellige stad. En wat op valt in tegenstelling tot de andere steden is dat er heel veel winkels zijn die een eigen karakter hebben. Beetje zoals Gastown in Vancouver, alleen dan veel meer. Iedere winkel is anders en dat is leuk.

Maar beginnen eerst met een dierentuin bezoekje. Op nog geen 10 minuten rijden van ons hotel ligt Washington Park. Zo goed als in het centrum dus.
Overigens zijn er meer dingen voor kinderen in het park, zoals het World Forest  Discovery museum en het Portland Children’s museum.
De dierentuin is leuk, zo leuk dat Robin moeilijk te temmen is en rent van het ene idee dierenverblijf naar het andere verblijf.